Vanavond op #Canvas een reconstructie over het neerschieten van Bin Laden. Daarna een korte trailer voor een programma van één van de komende dagen. Daarin een treffende uitspraak, typerend voor een taalgebruik dat de basis van onze welvaart helemaal onderuit haalt.
De beelden worden gefilmd vanuit een rijdende wagen. Het lijkt wel een spookdorp. De passagier vertelt dat hier alle machines uit de gebouwen werden gehaald en naar China verscheept. Omdat daar de loonkosten lager zijn. Nu is dit dorp een spookdorp. En dan komt haar uitspraak : “Hadden we wat meer de mens centraal gesteld in plaats van de winst, dan was dit niet gebeurd”.
Dit verkrachten van de betekenis van fundamentele mechanismen, dat gebeurt vaak, zelfs dagelijks in het nieuws van 19u op EEN. Denkt die passagier nu echt dat er zou geïnvesteerd geweest zijn in die streek die nu verlaten is indien geld een ondergeschikte rol had moeten spelen? Denkt zij echt dat die fabrieken zouden gebouwd geweest zijn zoveel tientallen jaren geleden indien op dat moment mensen belangrijker zouden moeten geweest zijn dan de financieringen die het bouwen van die fabrieken hebben mogelijk gemaakt?
Tientallen jaren heeft gans die stad, misschien wel gans die regio kunnen leven van de arbeid die in de fabrieken kon verricht worden. Ze zouden dankbaar moeten zijn. Het geïnvesteerde kapitaal moet echter wel kunnen genieten van een opbrengst, de productie moet wel rendabel zijn. Dat doe je door economische wetten te volgen. Formules die het verschil berekenen tussen de kost en de verkoop. Daar is onze welvaart op gebaseerd, op bedrijven die winst maken. En als die winst niet meer gegarandeerd is, dan verhuizen de machines naar een plaats waar die winst wel gegarandeerd is en gemaximaliseerd kan worden.
Wie luistert naar het nieuws en de documentaires die vandaag gemaakt worden, die krijgt meer en meer de indruk dat begrippen zoals winst, kapitaal, bonussen, directie, kaderleden, business plannen, banken, financieringen, aandelen, beleggen … dat dit begrippen zijn die stinken, dat er iets oneerlijks aan vast hangt, dat er een herverdeling nodig is, dat iedereen evenveel zou mogen delen in de rijkdom die gepaard gaat met hard werken. Wie vandaag op een slimme manier omgaat met de wetten die onze welvaart hebben gerealiseerd, die wordt bekeken als een crimineel, een uitzuiger van de werkende arbeidersklasse, een profiteur op de rug van de mens met minder kansen.
Wie zijn de mannen en vrouwen aan de top van onze Vlaamse KMO’s en grote internationale bedrijven die er voor zorgen dat wij hier in Vlaanderen kunnen werken? Zijn dat allemaal gangsters ?
Maatschappelijk verantwoord ondernemen heeft aandacht voor de mens in het economisch weefsel en legt er terecht de nadruk op dat er niet alleen een streven naar winst mag zijn, maar ook een bijdrage aan de maatschappij en haar welvaart. Dat gebeurt door winst te maken, want daardoor kan het bedrijf zijn plaats behouden in die maatschappij en dus zorgen voor inkomen en welvaart bij de mensen die daar hun loon verdienen. Zo eenvoudig is dat.