De volgende tekst verscheen naar aanleiding van het bericht dat er in Walibi in Flevoland een aparte gebedsruimte komt voor moslims.
‘Aparte gebedsruimtes, aparte zwemtijden voor mannen en vrouwen, aparte dit, aparte dat, afbeeldingen van varkens en zwijnen uit de openbare ruimtes. In welk land leven wij eigenlijk?, vraagt De Dagelijkse Standaard zich af. ‘Wat gebeurt hier? Faciliteren wij hier een minderheid met belastinggeld? Waarom eigenlijk?
Een “geloof” dat van zichzelf zo intolerant is als de pest, dat geen enkel ander geloof tolereert, dat de vrijheid van meningsuiting sterk beperkt, dat homoseksuelen discrimineert. Een paternalistisch geloof, dat vrouwen slaaf maakt van de man, dat het woord van Allah maatgevend stelt, dat afvalligen wil vermoorden, dat ongelovigen de keuze geeft tot onderwerping of de dood. Een geloof dat haaks staat op alles wat de westerse beschaving voorstaat. Dát geloof gaan wij hier faciliteren? Bizar.
Islam is een splijtzwam in onze samenleving. Zij hoort hier niet thuis en dient zeker niet gefaciliteerd te worden. Het is de nagel aan het kruis, de dood in de pot. De boodschap moet luiden: u mag hier blijven, maar u past u aan. Niks geen speciale faciliteiten. Basta.’